13 Ocak 2014 Pazartesi

Sokak Çocuklarımız

Onu,Bakanlıklardan aşağıya doğru,bulvar boyunca yürürken gördüm,elçilik binası duvarına oturmuş;başı önünde,elinde bir paket mendil..
Sokakta çalıştırılan çucuklardan bidi daha..Vakit akşam..Hava soğuk..Herkes bir an evvel evine ulaşma telaşında..Onu fark eden bile yok.
Hemen yirmi adım kadar aşağıda,merdiven bitişiğinde bir adam..Bebeğini bağrına basmış,başını bebeğine dayamış..Yüzü görünmüyor..Yanında mendiller..Para kutusu..Muhtemelen yukarıdaki çocuğun babası..
Ondan yirmi adım aşağıda,az önce yüzünü göremediğim çocuktan bir iki yaş büyük başka bir çocuk..Elinde mendil..Gelen geçeni izliyor.Göz göze geldik..
Keşke yanımda yol parasından fazlası olsaydı,dedim önce..Yanında cüzdan taşıyanlardan değilim..Gereken miktarı cebime atıp yola çıkarım hep..Şimdi olduğu gibi çok kez de pişman olurum.Şimdi birkaç mendil alsam ne iyi olurdu !
Sonra" Ama onların yaşamında neyi değiştirebileceksin ki?" düşüncesi her zamanki gibi beynimi didiklemeye başladı.
Bir gün önce Ulus tarafında,Tam Merkez Bankası'nın önünde gördüğüm delikanlıyı hatırladım tekrar..
Ayağında kışlık uzun botlar,Yepyeni..Üzerinde kirli bir palto..Güzel yüzü solgun,kumral saçları dağınık,gözleri..hülyalı,uzaklara dikili..Asıl önemli olan elinde tuttuğuydu:Bir poşete doldurulmuş sarı bir sıvı..
Herhes yanından yürüyüp geçiyor hatta başımız derde girmesin diye uzağından..Ben de öyle..Kendime kızarak..
Böyle anlarda hep şunu dilerim:Keşke elimde maddi,manevi güç olsa..Hatta böyle düşünenlerle birlikte bir oluşum kurulabilse..Bu türlü durumlarda yanlarından geçip gitmek yerine,yanıbaşlarında durup sorabilsem:"Halin nedir canım?"diye..Sonra onların da diğer ailelerin yani normallerin çocukları gibi olabilmeleri için yapılabilecek ne varsa yapsam..O çocukları buz gibi kaldırımlarda saatlerce oturmaktan kurtarabilsem..
Uzak diyarların yoksullarını gören hatta sadece onları görenler bizim yoksullarımızı neden görmezler?Neden gözler hep ufuklardadır da ayaklarının dibindeki bahtı karaları görmezler?
Ama bunlar boş laf elbette.Ne demişler "Karanlığa küfredeceğine bir mum yak !"Kimseyi bekleme,sen ne yapabiliyorsan onu esirgeme,bir kişi bile olsa.bir kişi bile olsan..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder