Her yıl en çok konuştuğumuz şeyler şunlar olurdu:
"23 Nisan günü bu yıl da yağmurlu geçer mi?"
(Hatta birkaç yıl önce tam 23 Nisan günü lapa lapa kar yağmıştı bütün şehre,çiçekli dallara..)
"Çocuklar haftalardır çok özenerek hazırlandılar,rengarenk kıyafetlerde ıslanıp üşürler mi?"
"Eğer kutlamalar iptal edilirse minikler çok üzülüyorlar,gösterilerini sergileyemedikleri için.."
İlkokulların bahçelerinde yapılan bayram kutlamalarının ne kadar renkli görüntüleri olduğunu,okul bahçesinin onların cıvıltılı sesleri
,gevrek gülüşleri ile nasıl dolduğunu biliyorum..
Miniklerin bayram için ne kadar heyecanlı,hevesli,mutlu olduklarını da..
Sınıflarının etkinliklerine,kendilerine düşen görevlere canla başla katılıyor,yapacakları her şeye bütün yürekleriyle katılıyorlar..
Liselerde böylesine kendini adamışlık pek göremediğimiz için,bize çok sevimli ve anlamlı geliyor..
Bu yılki salgın hastalığın yayılmasını önleme uygulamaları gereği, çocuklar haftalardır evlerinde kapalı,okullar kapalı,toplu kutlamalar yasak;bu nedenle bu yıl ilk kez çocuk bayramı evlerle sınırlı olacak ..
Onlara getirilen öneri,bayram neşesini ve sevincini kendi elleriyle hazırlayacakları bayram süslerini pencerelerine asmaları oldu..
Mahallemizdeki birkaç pencerede yapılan süsleri gördüm..
23 Nisan Kutlu Olsun cümlesini renkli kağıtlara renkli kalemlerle yazmış,yanlarına küçük bayraklar iliştirmiş,pencerelerini donatmışlar..
Ev halkının duyarlılıkları nispetinde yarın bayram coşkusunu yaşayacaklar..
Evlerinde..
23 Nisan 1920'nin 100.yıl dönümünde..
Bizlere bu kutlu günü bayram olarak kutlama onurunu veren,en başta büyük Atatürk olmak üzere Kurtuluş Savaşı'mızın bütün fedakar kadrosuna minnet ve şükran ve dualarımız göklere yükselsin!
Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramımız 100. yılda yüz binlerce kez kutlu olsun !
Hakkını vererek kutlamak 101.yılda mümkün olsun!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder