Adı Ali Osman Zeybek..
10 Şubat 1962'de doğmuş..
10 Ağustos 1995'te şehit olmuş..
33 yaşındaymış..
Muhtemelen evlidir,çocukları vardır..
Yüreği yanan,gözü yaşlı bir ailesi vardır..
Dün sabah mezar komşusu Bekir Pehlivan gibi onun da mezarını yıkayıp temizledim,ziyaretine gelecekler temiz ve bakımlı bulsunlar diye..
Bu sabah tekrar baktım,gelen olmamış galiba,ne bir çiçek,ne bir iz yoktu..
Unutuldu mu,bilemeyeceğim..
Yürekteki acı unutulmuyor da..
Bu türden ziyaretler ihmal edilebiliyor..
Şehit Aileleri Derneği üyeleri de gelmemişti..
Galiba sadece asker şehitleri ziyaret ediyorlar..
Her şeydeki bölünmüşlüğümüz burada da kendini gösteriyor yazık ki..
Her gün haber bültenlerindeki acı haberleri dinlerken yüreği yanan ve asıl ateşin düştüğü ailelerin acılarını yüreğinde hisseden bir Anadolu kızı olarak bunları yazmak istedim..
Gencecik yaşta toprağa verdiğimiz vatan evlatlarının acıları varken başka bir şey yazmak insanı çok zorluyor zaten..
Ne çileli toprakların ne bahtı kara çocuklarıyız..
Vatan Mersiyesi'nde Namık Kemal yazmıştı:
"Vatanın bağrına düşmün dayadı hançerini
Yoğ imiş kurtaracak bahtı kara maderini" diye.. (mader:anne)
Yıllar sonra, Anadolu'da Kurtuluş Mücadelesi'ni başlatmış olan Mustafa Kemal, bir gün Meclis kürsüsünde,ezbere bildiği otuz üç kıtalık Vatan Mersiyesi'ni okumuş ve sözünü şöyle bağlamıştı:
"Vatanın bağrına düşman dayasın hançerini
Bulunur kurtaracak bahtı kara maderini !"
Bugün biz de bahtı kara Anadolu'yu düşman hançerinden kurtaracak olanı mı bekliyoruz acaba?
Okulumun adı iade edilsin:Yaşasın Polatlı Lisesi:(İadeye kadar geçen 140.gün)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder