Bu sabah menekşelerini ve güllerini ancak sulayabildiğim şehitlikten,annemle babamı da ziyaret edip dönerken tekrar geçtiğimde bir görevli ordusu süpürgeleri,hortumları ile gelmiş,yıkayıp süpürmeye,kuru dalları budayıp,çevreyi düzenlemeye başlamışlardı..
Nihayet !..
Aylardır(tam altı aydan beri) şehitlik temizlik görmedi desem yalan olmaz..
Mart ayındaki Şehitler Haftası'ndan beri ne bir ilgili ne bir görevli..
Şehitliğe uğramıyor..du..
Bu sabaha kadar..
Aman çok şükür,nereden akıllarına geldi acaba,diyerek eve döndüm..
Yol üzerindeki tabelalarda Sakarya Zaferi için yapılacak tüm etkinliklerin iptal edildiğini yazıyordu..
Hayırdır inşallah!
Yoksa..neyse okula giderken yolumun üzerindeki belediyeye sorar,öğrenirim..
Eve geldim,hazırlanıp çıktım,seminer için okula doğru yollandım..
Havada bir ağırlık..
En son altı yıl önce Abdullah Erkmen'in şehit düştüğü gün böyle bir hava vardı..
Belediyeye uğradım,basın görevlisi Ali'ye sordum..
Ne yazık ki Dağlıca'daki ana kuzularından biri de burada oturan ve dört aylık asker olan Şahin Şimşek imiş..
Ailesine dün haberi vermişler..
Bu sabah şehitlikteki temizlik faaliyeti bunun içinmiş..
34 şehit mezarının yanında yenisine yer açmak için..
Adı Şahin Şimşek..
Zaten Dağlıca'da yaşananları sıcağı sıcağıyla yazdığı satırlarını herkes çoktan okuyup tanımış onu..
Şimdi de yaşadığı şehir tanıyacak,yaşarken tanıyamadığı bu gencecik fidanı..
Anneciği Meryem Hanım'a sabrın en büyükleri..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder