Eski Dünya Efsanesi

Yeni oyunlardan.. Cumartesi gidip İzledim.. Cüneyt Gökçer'de.. "Çocuklar da keyifle izleyebilir"notu düşüldüğü için çocuk oyunu olarak algılanmış olmalı ki,salon neredeyse silme çocuk ya da ergen seyirci ile doluydu.. Salon görevlisi hanım,300 kişilik bir toplu bilet satışı olduğu bilgisini verince dikkatim daha da seyircilere yöneldi.. Yanımda,arkamda,önümde oturanların hepsi ergen seyirciydi.. Çeneleri hiç durmuyor,sürekli kıpırdanıyorlardı.. Neyse ki oyun tek perde,hadi bakalım hayırlısı,diyerek izlemeye başladık.. Bir süre sonra sesleri kesildi,dikkatlerini vererek izlemeye başladılar.. Ben de rahatça izlemeye devam ettim..

Oyun bir distopya üzerine kurulmuş.. Anne ,baba,büyük anne ve genç kızdan oluşan bir ailenin olduğu oyunda;büyük anne torununa bir tohum veriyor doğum günü hediyesi olarak.. Torunu da şimdi bu tohumu toprağa ekmelidir ki,yaşamın sürebilmesi sağlansın.. Toprağı bulabilmek için çöpler arasından,plastikler ortasından yeraltına gidip çamurlar arasından toprağa ulaşacaktır.. Oyund,a dünyayı mahveden insanoğlunun kaçınılmaz yazgısını,yani açlığa,susuzluğa ve belirsiz bir gelecek içinde korkularla yaşamaya yazgılı oluşu anlatılıyor..

Ama bunu gerçeküstü biçimde,gülünçleştirerek vermeye gayret ediyor.. Bol bol müziğe yer vermesiyle de daha da izlenilir kılıyor..

Benim oyuna bilet alırken dikkatimi çeken kostümlerdeki avangartlık olmuştu.. Hele sahne ışıkları altında daha da etkili olmuş kostümler..

Bir de danslar ve tabiî dansçılar.. En çok övgüyü hak edenler onlardı..

Kendi adıma beğenerek izledim.. Ama en çok sahnelemeyi,kostümleri,dansları,müzikleri beğendim.. Yönetmen olarak İlham Yazar'ın adını görünce bakalım neler döktürmüş,diyerek gitmiştim.. Hayal kırıklığına da uğramadım.. Tabiî bir de "10 yaş üzeri çocuklar da keyifle izleyebilir"in çocuk ve ergenleri nasıl buldular,onlara sormak lazım..