Gittikçe Artıyor Yalnızlığımız

"Hayata beraber başladığımız/ Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir/ Gittikçe artıyor yalnızlığımız" İki gün önce derste Cahit Sıtkı konusunu işlerken onun dizelerini bugün de Selim İleri için kullanacağımı bilemezdim.. Dün sabah radyoda öğle haberlerinde vefatı bildirildi.. O da mı,dedim kendi kendime.. Bir yandan da,aylar önce, bir televizyon programındaki son halini görünce ne kadar üzüldüğümü hatırladım.. Tekerlekli sandalyede,küçülmüş,neredeyse yamulmuş,ezik duruşunu.. İnsanların arasına böyle çıkmak istemezdim ama şartlar bölye gerektirdi,diyordu adeta hal diliyle..

Onun anlatımıyla ilk kez "Nişanlı Kız" öyküsüyle tanışmıştım.. Ancak Füruzan'da bulunabilen incelikli,kırılgan anlatımına bayılmıştım.. Bir de Hümeyra , Kadir İnanır ve Kamran Usluer'in rol aldıkları "Kırık Bir Aşk Hikayesi "(1981)filminin senaryosunu onun yazdığını öğrenince,"Nasıl da belli"demiştim.. Kartal Tibet ve Hale Soygazi'nin hayat verdiği "Bir Demet Menekşe "(1973) hele.. Ya yine Kadir İnanır'ın bu kez Selma Güneri ile birlikte canlandırdıkları, unutamadığım ,"Askerin Dönüşü"(1974).. İnsanın içine işleyen diyalogların onun kaleminden çıktığı besbelliydi.. Hayat ve zalim insanlar karşısında direnemeyen,yenilmeye mahkum insanların hikayelerini öyle hem iç acıtan hem akıldan çıkmamacasına etkili bir dille anlatan bu kalemi insan nasıl unutabilir? Sonraki yıllarda "Oburcuğun "başlıklı mutfak hikayelerinden oluşan denemelerini yayımladı.. Bir tanesini kardeşimin kitaplığında bulup okumuştum.. Bu kez hüznün yerini keyif almıştı ve elbette keyifle hatta hazla okunuyordu.. Okunmaya da devam edecek.. Işıklar içinde ol Selim İleri.. Gittiğin yerde yüzündeki hüzün ebediyyen silinmiştir umarım..