Önceki gün kesmişler..
Gerçi ben de yanında otururken, testereyle kaç günde kesebilirimin hesabını yapmamış değildim..
Bu yıl kurumuştu nedense..
Kimbilir belki de,yanlış budama neticesi küstüğü için kurudu..
Bu bahar çiçek açıp ortalığı mis kokusuyla doldurmadı..
Hayata,aslında biz insanlara küsüp,kurudu..
Biz insanların bir kısmı olan mezarlık görevlileri de kesip kütüğe indirivermişler..
Halkalarını saydım dün..
On beş halka..
Demek ki on beş yaşındaymış..
Eğri büğrü büyüyen gövdesiyle ne güzeldi..
Her güz güzel yemişleriyle geçenleri kendine baktırırdı..
Annemin mezarı üzerinde gölgesini salardı..
Hepsi bitti,geriye ancak görülebilen bir kütük kaldı..
Bir de dört yıldır neredeyse her gün onu gören gözlerimin ardındaki anısı..
Sonsuzluğa uğurladığımız bütün sevdiklerimiz gibi..
Başkaları için yol üstündeki sıradan bir kuru kütük..
Bizim içinse yaş halkalarını sayabildiğimiz,kıymetlimiz,canımız..
Üzerimizde gölgesini artık göremediğimiz bir tanelerimiz..
Varlıklarıyla ömrümüzün her günü bayram neşesiydi..
Şimdi ise yaklaşan her bayramda yokluklarının buruntusu..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder