Akşam Kültür Bakanlığının Türk Dünyası Korosunun konseri vardı..
Haftalardır canımı yakan sol bacağımın derdini kenara koyup gidip izledim..
Bir saat kadar süren konserde Tataristan türküsü de vardı,Türkmen mahnisi de;Kırgız ezgisi de vardı,Kırım ağıdı da..
Hem dinledik,hem eşlik ettik,becerebildiğimiz kadarıyla..
Salon doluydu neyse ki..
Seyirci de keyifli..
Alkış bol olunca sahnedeki koro da keyifli oluyor ve konser daha da güzelleşiyor..
Bu kez de öyle oldu..
Klişe tanımıyla,dışardaki buz gibi havaya inat,içerde sıcacık bir hava vardı..
Türküler hepimizin içini sıcacık etti..
Bir de aralara serpiştirilen danslar..
İzlemesi de dinlemesi de keyifliydi hasılı..
Konserin sonuna doğru,rahmetli Yıldırım Gürses'in "Türküm Ne Mutlu Bana" adlı şarkısı seslendirildi..
Yıllardır bildiğimiz bu şarkının söylenmesiyle birlikte salondaki havanın nasıl değiştiğine şaşırarak şahit oldum..
Önce adeta salonda bir heyecan rüzgarı esti..
Sonra bütün salon koro halinde şarkıya eşlik etti..
Şarkı bittiğinde de bir alkış fırtınası..
Şarkı adeta bir hasreti dindirmişti..
Bir duygu patlaması yaşanmıştı..
Bütün salon tek yürek..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder