Üç Ziyaret,İki Kardelen ve Bir Gözyaşı

Şubat biterken kardelenler de açtı..
Annemin,babamın ve bütün komşularının mezarları üzerinde nazlı nazlı salınıyorlar..
Hafta sonu mezarlıkta ziyaretlerimi bitirip birkaç mezara daha kardelen diktim..
İki tanesini de küçük şişelerde hazırlayıp yola koyuldum..

İlk durak birkaç haftadır gidemediğim huzurevi idi..
Okuldan iki öğrencimle de sözleştiğimiz için acele ediyordum ki,birisiyle de yolda karşılaştık..
Diğeri gelmeyecekmiş..
Sinem de söz verdiği üzere,bana katılmış..
Düşünceli kızım bir kutu da pasta yaptırıp gelmiş..
Huzurevi ,son zamanlarda olduğu gibi,pek tenhaydı,yine..
Bizi yine yukarı kata çıkarmadılar..
Biz de Sabiha Hanım'ı aşağıya kadar yorduk..
Yanında bizi eski öğrenci Özgür'ün annesi de varmış..
Birlikte oturduk,sohbet ettik,hastalıklarından yakınmalarını dinledik..
Hasılı günlük sıkılmalarını iki saat için de olsa gidermeye gayret ettik..
Bu arada salona gelen diğer yaşlıların hatırlarını sorduk,Sinem pasta ikram etti..
Akşam yemeği saati yaklaşınca,Sabiha Hanım,iğnesini yaptırmak üzere kalktı,biz de vedalaşıp çıktık..

Geçen yıl 28 Şubat'ta şehit olup toprağa düşen Can Çalışkan'ın mezarı köyde..
Elimdeki kardelenlerin birini evlerine götürme niyetim vardı..
Huzurevinden sonra oraya giderim,diye planlamıştım..
Sinem de gelmek isteyince birlikte gittik..
Ev kalabalıktı..
Meğer ailesi mevlit okutmuş az önce..
Duasına yetişimemişiz..
Olsun,hiç olmazsa acılı anne babasının hatırını sorarız biz de
Üç de kardeşinin..
Annenin yüzünde,geçen yıl taziyeye gittiğimde gördüğüm  ifade duruyor hala..
Kocaman açılmış sessiz gözler..
Korkunç bir darbeye uğramış insanın o ne yapacağını şaşırmış hali..
Tepeden tırnağa simsiyah giyinmiş..
İnsanın boğazı düğümleniyor..
Kardeleni verdik..
Salı günü yapılacak törende mezarına dikilmesini rica ettik..
Çok sevindiler..
Boğazımızda düğümlerle ayrıldık..

Geçen yıl 15 Temmuz'da şehit olan Seher Yaşar'ın evine geçtik..
Artık gelenlerin arkası kesilmiştir,diye düşünüyordum..
Öyleydi..
Anne babası yapayalnız oturuyordu..
Bir de annenin dinmeyen gözyaşları..
Teselli etmeye çabaladık..
Dilimizin döndüğünce..
Ama acı o kadar yoğun ki..
Ne söyleseniz havada kalıyor sözleriniz..
Yine de evin acılı sessizliğinde yeni bir ses olduk..
Kardelenimiz de taze bir hava..
Onları kendi acıları içinde bırakıp yaklaşan akşamla biz de evlerimize döndük..

Gözlerimin önünde Can'ın annesinin kocaman bakan gözleri..
Seher'in annesinin ağlayan gözleri..
Anadolu'nun yüzlerce,binlerce evinde ağlayan acılı,cefakar,çilekeş  annneleri..