Aliye Nur Çakıllı

Dün toprağa verdik.. Lisenin 2004 dönemi mezunlarından.. Hem öğrencim,hem tiyatro oyuncum.. Bütün ekip Tarla Kuşuydu Jülyet'i sahnelemiştik 2003'te.. Ona da Jülyet'in dadısı rolü düşmüştü.. Şimdi oyundaki kostümü ve makyajıyla çekilmiş fotoğrafının bulunduğu afişi kütüphane rafının üzerinden bakıyor.. Beş yıl önce kansere yakalanmış.. İleri evrede tesbit edilebilmiş,hemen ameliyata alınmış,tedaviye başlanmış.. Bu arada aynı hastalığın pençesine düşen babasını kaybetmiş.. Bütün bunları bir arkadaşından duymuş,telefonunu bulup aramıştım.. Uzun uzun konuşmuştuk.. Aradan geçen zamanda sık sık aklıma gelmiş,arayayım dediğim her seferinde bir şey beni engellemiş adeta,arayamamıştım.. Dün Miray'ın "Aliye'yi kaybettik ."mesajını görünceye kadar.. Kanser tekrarlamış,tedaviye yanıt vermemiş bünye.. Henüz yolun yarısına ancak ulaşan gencecik bir beden toprağın altına indiriliverdi.. Kardeşi Sema,babasının mezarının kıyısından ağlayarak izlerken.. Annesi evde ağıtlar yakarken.. Apartmanın önüne konmuş pabuçları boynu bükük dururken.. Öğrencilerimin cenazelerinde, yaşayanların temsilcisi olarak bulunmanın ağırlığıyla ezilirken..