Hayal-i Temsil

Hafta sonu Küçük Tiyatro'da izlediğim oyun.. İzmir'den bir haftalığına turneye gelmişler.. Dopdolu bir matinede oyunlarını biz Ankara seyircisine sergilediler.. Bunu her fırsatta kendileri söyledikleri için yazıyorum.. Ankara seyircisinin başka olduğunu,seçici olduğunu,Ankara seyircisi önüne çıkmanın gerçek bir sınav olduğunu..

Ahmet Sami Özbudak'ın kaleme aldığı oyunu Güray Tonbul yönetmiş.. Hakan Özgömeç binbir surat olarak birçok rolün içinde gezindi durdu,Dikran karakteri dışında.. Burcu Ongun Altay,Afife Jale rolünde,özellikle sesiyle başarılıydı.. Özlem Başkaya da Bedia Muvahhit rolünde ondan aşağıda kalmadı.. Nihat Demirkol'un parmaklarından piyanoya aktardığı duygulu melodiler oyunun en vurucu tarafıydı..

İki buçuk saate yakın süren iki perdelik oyunda tiyatro sahnelerinin iki öncü ve çilekeş kadınını,hayatlarından küçük ayrıntılarla tanıdık ve hüzünlendik bir kez daha.. Konuyu daha önceden bilenler için yani.. Bilmeyenler ise bugünün muteber mesleği oyunculuğun ülkemizde, hele de kadın ve bilhassa Türk kadını için, ne taşlı dikenli yollardan bugüne geldiğini öğrendiler..

Oyun metni bilmediğimiz ayrıntılar içermesi bakımından iyiydi.. Ancak biraz kopuk kopuk geldiğini belirtmek de gerek,sahnelerken kesilip atılan bölümleroldu da ondan mı,bilemem.. Bir de oyunlara,filmlere,her çeşit metne,Atatürk ve Cumhuriyet ile ilgili bir küçük ilave alışkanlığından vazgeçseler iyi olacak.. Ya çok ustaca ,metne güzelce yedirerek ve çok iyi yazılarak yapılmalı bu ya da hiç yapılmamalı:çünkü yapıştırma duruşlu oluyor ve beklenen etkinin tersini de yapabiliyor.. Yoksa Cumhuriyetimizi ve Atatürkümüzü çok seviyoruz,bunu bize birilerinin hatırlatmasına hiç gerek yok ! Üstelik bunca Atatürk ve Cumhuriyet vurgusunun üzerine oyunun adının Hayal-i Temsil olarak seçilmesi de bir çelişki olarak beliriyor fazlaca.. Oyun fotoğraflarını eski bir İzmir evinin önünde çekmişler.oysa oyun esnasında çok güzel fotoğraflık sahneler vardı,keşke onları kullansalardı..