Ve Akasya ve İğde ve Hanımeli ve Eyyüp

1983 yılında Yusuf Kurçenli'nin yönettiği bir film vardı..

Ve Recep ve Zehra ve Ayşe.. Mahmut Cevher,Necla Nazır ve Pembe Mutlu'nun başrollerde olduğu.. Bu yazının başlığı da oradan mülhem.. Leylak saltanatı nisanın son haftasından bayrama kadar ancak sürebildi.. Ömrümüz varsa seneye o saltanatı yine görmek nasip olur artık.. Devreye akasyalar girdi hemen..

Sokakları kaplayan tatlı kokuları, beyaz salkım çiçekleriyle onların saltanatı da iki haftayı bulmadı.. Sabırsızlıkla bekleyen iğdeler hemen güzelim sarı çiçekçiklerini açarak bütün yolları kokularıyla dolduruverdi..

Birkaç çiçekli iğde dalını eve götürdüm..Vazoda kurutup yıl boyu koklamak için.. Nasıl bir şeyse kokusunu hiç kaybetmiyor iğde çiçeği.. Kurusa bile.. (31 Mayıs'ta bir ilave daha yazayım..İğde çiçeği reçeli de çok ilginç ve yemesi pek leziz..Bu yıl denemelik bir küçük kase yaptım..Kısmetse seneye daha çok yapayım..Aklıma geç geldiği için reçelini yapmaya kaltığımda iğde çiçekleri solmuşlardı artık.İki hafta önce olsaydı daha çok çiçek bulabilirdim..) Bu arada sabırsız hanımelileri de "ben de buradayım" deyip köşeleri tutuverdi..

Şimdi kimi sokaklar iğde,kimi sokaklar hanımeli kokuyor.. Öyle ki kokudan başınız dönerek çıkıyorsunuz o sokaktan.. Mesela bu sabah okula gelirken köşeyi döner dönmez sokağın başındaki hanımeli kokusu burnumdan yakalayıverdi.. Yazın kraliçesi güller ise çılgınlar gibi açarak gibi manzarayı dolduruyor..

Hele o reçellik güllerin kokusu.. Hayatta olana,sağlıklı olana,hele yiyecek ekmeği bulunana da bu güzellikleri görme,koklama ve yaşadığı için şükretmeden başka bir şey kalmıyor.. Bir yandan da gencecik yaşta toprağa düşen yiğitlerin adlarını okurken boğazımızda üst üste atılan düğümler.. Hiç olmazsa burada unutulmasın diye son şehidini adını şuraya yazayım: Uzman Onbaşı Eyyüp Gergin.. Henüz 25 yaşında.. Bir de fotoğrafını hatıra olarak iliştireyim..