Yaz Demeden Kış Demeden Ağaç Dikelim Hey !

Dün dersim yoktu.. Önemli bir işim de.. Aylaklık edebilirdim yani.. Sabah annemle babamı,çiçeklerini ziyaret ettikten sonra,haydi bugün eski okul müdürümüzü ziyaret edeyim,diyerek benim de ilkokulum olan yere gittim.. Tabiî benim küçük iki katlı mütevazi okul binamın yerini şimdi dört katlı devasa bir bina almış.. Neyse.. Ziyaret edeceğim eski müdürümüz de kapıdan çıkarken karşılaştık.. Ağaç dikimi etkinliğine gidiyorlarmış,öğretmen ve öğrencilerle.. O zaman aklıma geldi.. 11 Kasım tarihi, Millî Ağaçlandırma Bayramı olarak geçen seneden bu yana ciddi etkinlik olarak düzenleniyor.. Ben de katıldım onlara.. Şehre en yakın olan Üçpınar köyü civarında bir boş alan belirlenmiş,fidanlar,kürekler hatta fidan dikilecek çukurlar da hazırlanmış.. Önceden gelenler seçtikleri fidanları dikmiş,küçücük fidanların çevresinde sekiz on yetişkin gülerek fotoğraf çektiriyordu.. İnsanların biraz çocuklaştığı etkinliklerden olmalı bu da.. Taflan,çınar,ladin,ıhlamur fidelerinden isteyen istediğini,istediği yere dikebiliyor.. Hiçbir düzenleme ya da yol gösterme yok.. Dolayısıyla bir taflanın yanına ıhlamur,bir çınarın yanına ladin dikmek suretiyle karışık düzende fidanlar dikildi.. Okul etkinliği olarak herkes fotoğraflarını çekti,çektirdi.. Sonra isteyen istediği kadar fidanı arabasına koyup götürdü.. İşi büyük bir ciddiyetle ele alan ve tadını çıkaranlar, her zamanki gibi, minikler oldu..

Minik elleriyle fidanları diktiler,topraklarını tombul parmaklarıyla düzelttiler,sevgiyle suladılar.. Candan yürekten katıldılar..

Gençler de öyle.. Her zamanki dalgacılıkları yine vardı;ama bir yandan da ciddiyetle fidanları toprakla buluşturmaktan geri kalmadılar..

Umarız tutar o fidanlar,yeşerir bozkırımız,yanan alanlarımız.. Ama ıhlamur yanına taflan,yanına ladin de olmamalı sanırım.. Dikim konusunda biraz yol gösterilmeli insanlara,özellikle miniklere,gençlere.. Bu arada benim de bir dikili ağacım var.. Bir çınar..