Alacaklılar

19 Ekim pazar günü gittiğim oyun Alacaklılar oldu. Hemen söyleyeyim,beğenmedim.Neden mi? Strindbeng'in kadın erkek,daha doğrusu karı koca ilişkisi üzerine yazdığı ve kendi yaşamından izler taşıyan oyununu bir karı koca yönetmiş:Kudret ve Burcu Dilik.Ancak oyuna farklı bir bakış açısı getirebildiklerini söyleyemeyeceğim.Sıradan bir oyun olarak izledim. Oyuncular Çağrı Turan,Boğaçhan Sözmen ve Gaye Alacacı da standart oyunculuğun ötesine geçmediler ya da geçemediler veya geçirilmediler,artık bilmiyorum.Hiç heyecan duymadan düz bir oyun olarak izledim,hatta oyunun finalinde Çağrı Turan kan revan içinde sahneye çıktığında da hiç heyecanlanmadan gayet kanıksamış olarak izledim hatta izledik,sonra da formalite alkışlarımızı sunduk.Pek beğenmediğimiz oyunlar için böyle formalite alkışlarını kullanıyoruz:fazla sürmeyen,içine "bravo" ünlemleri girmeyen,kimsenin ayağa kalkıp heyecanlı ıslıklar çalmadığı...Ne kötü değil mi? Oyunun güzel olan tek yanı program kitapçığı..Güzel kaleme alınmış..Keşke aynısını oyun için de söyleyebilseydim..Benim için sadece zaman ve para kaybı oldu.Oyunu izleyebilmek için öğleyin on ikide evden çıktım,Ankara'ya gittim,akşam eve döndüğümde saat 19.45 olmuştu.İki saat süren ve hiç de tatmin edici olmayan bir tiyatro için ne kayıp ! Bari değseydi !Alacaklılar, sizden alacaklıyım diye berbat bir espriyle bitireyim bu tatsız yazıyı...