Dün bizim pazarımızın kurulduğu gündü.Sıradan günlerde pek bir olağanüstülük yoktur;ancak ramazan öncesi ve ramazan süresi bir de bayram arifelerine denk gelen zamanlarda pazar halkı tanınamayacak kadar tuhaflaşıyor.Hem satıcıları hem alıcıları...
İnsanlarda, ramazanda oruç tutacağım(z),aman iyi beslenmeliyiz gibi bir algı var sanırım;bu dönemler gelince bir yiyecek alışverişi çılgınlığı başlıyor ki anlatılacak gibi değil !Dün de öyle olmuştu..Akşam üzeri pazara çıkarken her zamanki gibi kapısını çalıp bir ihtiyacı var mı diye sorduğum apartman komşumuz Vasfiye Teyze de domates,biber,maydanoz sipariş etti.
Bütün pazarda ilaç için olsun bir dal maydanoz kalmamıştı !Yeşillik namına ne varsa alınıp tüketilmiş...Bir yerde de insanlar domates ve salatalık almak için kuyruğa girmişler,belki on beş kişi bekliyor.Tek bir satıcı da hayatının önemli insan olma fırsatını yakalamış olmanın mağrurluğuyla afurlanıyor...
Domatesi kuyruk olmayan bir yerden aldım.Bir de küçümsendim.Niye bir kilo alıyormuşum,iki kilo olmasın mıymış?Hayır,olmasın !Biberi de bir kadın satıcıdan kendim seçmek suretiyle alabildim.Geçen hafta yerlerde sürünen maydanoz hanımefendiyi de ancak marketten Allahın emri ile alabildim.Tabii hiçbiri geçen haftanın pazar fiyatı değil,fiyatlar yukarıya çekilmiş şimdiden.
Oysa marketlerde bazı ürünleri daha uygun fiyata alabiliyoruz aslında..Ancak pazardan ve yerli ürünleri taze alma alışkanlığı nedeniyle satıcıların afur tafurlarına da daha ne kadar katlanırız bilmem.
Neyse görür onlar;Ramazan dediğin bir ay sonra biter.Yani şurada topu topu dört perşembe..Sonra nasılsa yine bu pazarcıların şimdi havalarda gezen kaşları düşer,bize yine "Buyur ablacığım !"diye gerdan kırmaya başlarlar.Bu çılgın kalabalık da ramazandan sonra sakinleşir.Sabır,sabır,ya sabır !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder