Okullar tatile girdi,seminer dönemi de bitti,dolayısıyla her gün okula gelmek zorunda değiliz artık;bizim için de yaz tatili bu haftadan itibaren başladı.
Benim de ikinci mesaime daha fazla zaman ayırma fırsatım oldu böylece..
Geçen cumartesiden beri her sabah mezarlıkta,mezar bakımı ile uğraşıyorum.Annemle babamın ve 42 komşularının bakımıyla başladım.Sonraki gün bir yandaki sıradaki mezarların bakımını yaptım.Üçüncü gün şehitliğe geçtim.Üçü boş,34 şehidin mezarının bakımını yaptım.
16 yaşında vefat eden bir kızcağız var.50 sene önce vefat ettiği için kimsesi kalmamış olmalı ki geleni yok.Geçen seneden beri onunla ilgileniyorum.Dördüncü gün onun mezarını bakımını yaparken hemen baş ucundaki en az elli yıllık dört mezarın da bakımını yaptım.En az on yıldan beri kimsenin ilgilenmediği mezarların hali içler acısı olmuştu.1938'de doğup 1963'te vefat edenMeliha Arıkan,1963'te vefat eden Veliyullah Olcay,1963'te vefat eden Kemal Oğuz,1942'de vefat eden, Darülfünun Arapça Müderrisi Merhum Bay Şevket Eşi Bayan Feride Bürkev(taşında böyle yazıyor)temizlendikten sonra bana bir de sürpriz gösterdiler.Bu eski mezarların her birinde on beş santim yüksekliğinde humuslu toprak oluşmuş,yani nereden toprak bulacağımı biliyorum artık.
Asıl sürprizi dönüş yolunda gördüm.
Bir yusufcuk yanından geçtiğim bir çama konuverdi.Kocaman ve de masmavi..İlk kez bu renk yusufcuk gördüm..
Sanki temizlenen mezarların sahibi olan ruhların bir jesti gibi geldi.Çünkü ben hayran hayran böceği incelerken hiç kaçmadan konduğu yerde kaldı.
Ramazan başlangıcı olunca,öğleden sonra da aile büyüklerine ziyaretler yapmak gerekti.Bunlardan birinde bir tanıdığın daha vefat ettiğini duydum.Böylece ramazan tebriğine bir de taziye eklendi.
Vefat eden kadıncağızın mevlidinin okunduğu gün evinin balkonuna bir karga gelip konmuş.Ev halkı ne kadar uzaklaştırmaya çalışsa da karga gitmemiş..Saatlerce balkonda beklemeyi sürdürmüş...
Annemin vefatından sonra böyle bir şeye biz de şahit olmuştuk..Annemin defnedilişinin dört veya beşinci günü akşam üzeri balkona tırmanan bir sarman kedi saatlerce pencereden içeriyi gözlemiş,hatta içeri girmek için fırsat kollamıştı.Ertesi gün de balkon kapısının açık kaldığı bir an içeri girmiş,biz fark edene dek evin her yerini dolaşmış,sonra da taziye için gelen bir misafir grubunun yanında kucağıma tırmanıp uzanmış ve dakikalarca kucağımda yatmıştı.Sonra da geldiği gibi gitmiş,bir daha da görünmemişti.
O nedenle bu türlü hikayeleri önemli buluyorum.O karga, bence henüz vefat eden Sevim Teyze'ydi.Evini son bir kere ziyaret etti ve gitti.Tıpkı iki sene önceki kedi gibi..Annemin de evini son bir kere ziyaret ettiğini düşünürüm hep...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder