Bugün yerler bembeyaz..Kar her yeri beyaz örtüsüyle kaplamış.Geceden beri durmadan yağıyor.Tabii yağan sadece kar değil,gökten tatil de yağıyor...
Sabah yöneticilerimiz uyanana dek okul yoluna düşen öğrencilerle birlikte tatil haberini aldık.Evden çoktan çıkmış olan çocuklar okul bahçesinde.yollarda çığlık çığlığa kartopu oynuyorlardı,eve kim gider!Gençlerse internet kafeleri doldurmanın derdindeydi.Kısacası karlı bir gün bu gün.Tabii kar kelimesini tevriyeli kullanıyorum ya da sesteş diyelim.Kısacası herkes kazançlı...
Benimse,kar içime yağıyor, diyebilirim.Bugün 1001.gün.Annemin sesini son kez duyduğum,bana bakışını son kez gördüğüm,hırıltılı soluğunu son kez işittiğim gün.
Ömrünün son 122 günü onu avutarak geçti.
Ondan sonraki 1001 gün kendimi avutarak..Tekrar ona ve babama kavuşmak için dua ederek...Amin!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder