Bir Bitmeyen Roman: Çalıkuşu

Seminer dönemini memleketlerindeki okullarda geçiren genç sınıf öğretmenleriyle birkaç kez daha görüşme fırsatımız oldu.
Muş merkez ve köylerinde görev yapan iki çiçeği burnunda Çalıkuşu,
Siirt'in Şirvan ilçesinin bir  köyünde iki yıldır sınıf öğretmeni olan güzel Çalıkuşu,
Erzurum Aşkale'deki Çalıkuşu,
Ağrı'nın Tutak,Diyadin,Doğubeyazıt'ında görevli Çalıkuşları
 ve tanıma fırsatı bulamadığım diğer tüm Çalıkuşları..
Yüreklerindeki görevlerine bağlılık,eğitimci olarak çalışma hevesi ile kendilerine gösterilen her vatan köşesine giden,çalışan,zorluklara göğüs geren pırıl pırıl kızlarımız..

Reşat Nuri,neredeyse yüz yıl önce, idealist Türk kızı Feride'nin kırık gönlünü de bohçasına atarak dolaştığı Anadolu'nun köylerindeki eğitimsizlik ve olumsuzluklara bütün iyi niyetiyle yaklaşma çabasının öyküsünü anlatmıştı Çalıkuşu'nda..
Çalıkuşu romanında anlatılanlar, günlerdir dinlediklerime dayanarak söyleyebilirim ki,devam ediyor..

Öğretmen o bölgeler için yine bir ufuk açıcı,aydınlatıcı olmak durumunda..(Hatta şuna iyice emin oldum ki,tek aydınlatıcı ve ufuk açıcı olanlar yine öğretmenlerdir ve öyle de olmalıdır.)
Öğretmen o bölgelerde yine kadın olarak kendini dikkatle muhafaza ve kontrol etmek durumunda..(Kadının adı hala yok ne yazık ki..)
Öğretmen  o bölgelerde yine en az desteği eğitim yöneticilerinden görmek durumunda..(Yine, ne yazık ki..)
Öğretmen  o bölgelerde bütün olumsuzluklara rağmen umudunu,azmini,hevesini yitirmeden,güler yüzünü soldurmadan 'kardelenler' için umut olmak durumunda..(Dayanın Çalıkuşları!)
Bütün bunları gencecik Çalıkuşlarının narin omuzlarına yükleyip ahkam kesmek de eğitim yönetici ve planlamacılarının mesaileri olmak durumunda..(mı?)

Bir duyarlı kulak,bir anlayışlı göz,bir sorumlu yürek;  Çalıkuşlarına eğilip neler söylemek istediklerini,niye boyunlarını büktüklerini,neden gözleriyle konuştuklarını anlamak isteyecek mi acaba,önümüzdeki yüz yılda?



Okulumun adı iade edilsin:Yaşasın Polatlı Lisesi!(İade edilene dek geçen 91.gün)