Yalnız Seni Arıyorum

Orhan Veli'nin sevgilisi Nahit Hanım'a mektuplarından oluşan kitabı okuyorum şimdi..
Geçen hafta sonu kitap almak için kütüphaneye gittiğimde yeni yayınlar rafında görüp aldım.
Öğretmen  olan Nahit Gelenbevi Hanım,1909 doğumluymuş.
1914 doğumlu olan Orhan Veli'den, altı yaş büyükmüş yani..
Ama Orhan Veli ne çok sevmiş onu..
Ona yazdığı mektuplardaki satırlarına öyle yansıyor ki..
"Emin ol,dünyada hiçbir şeyden zevk almıyorum.Bütün bu tatsız günler içinde yalnız seni arıyorum."
"Sen benim için daima tek varolan şeysin.Senden başka hiçbir şeyim yok.Hiçbir şeyim olmasını da istemiyorum.
"Nedir benim hayatım Nahit?Ne var benim hayatımda?Bütün yokluğuna rağmen hayatımdaki tek kadın sensin.Hayatımdan şüphe etmen de manasız.
...Hayatımı bütün gerçekleriyle bilmeni çok isterdim.Bilhassa son günlerde yeni zevkler,yeni maceralar aramak şöyle dursun,en basit ihtiyaçlarımı bile halledemiyorum.Değil gezmek eğlenmek,herhangi bir insanla konuşmak imkanından bile mahrumum.Çektiğim sefaleti,çektiğim sıkıntıları bilsen beni bu türlü şüphelerle üzdüğün için cidden utanırsın.Bir çorap alamadığıma üzüldüğüm, birçok günlerimi sabahtan akşama kadar aç geçirdiğim bir sırada sen tutturmuşsun,'Nasıl yaşadığını biliyorum' diyorsun.Bilmiyorsun Nahit;bilsen böyle bir şey söyleyemezsin."

Bir yandan da Ankara'da Tercüme Bürosu'ndan ayrılışı,İstanbul'da iş arayışı,Yenisi adlı şiir kitabını bastırma telaşı,hiç bitmeyen parasızlığı..o kadar ki Nahit Hanım mektuplarının içine pul koyuyor,böylece Orhan Veli,sevgilisine yazdığı mektupları postalayabiliyor:
"Pullara teşekkür ederim.Geçen sefer öyle bir sebep yoktu ama bugün sahiden işe yaradı."
"Nahitçiğim,mektubunu eve gönder,diyeceğim;çünkü İstanbul'a inemiyorum.Her gün inmek çok masraflı.Bütün varidat menbalarım (gelir kaynaklarım) kapandı.

 Sevgilisinden uzakta ve yokluklarla boğuşarak yaşamak zorunda kalan bir aşık olarak her mektubunu özlemle dolduruyor:
                                                                                                              İstanbul,10 Şubat 1947
 "Nahit,
   Bir haftadır senden haber alamıyorum.Vaktin mi yok,hasta mısın,yoksa kasten mi yazmıyorsun?Kısa da olsa cevabını bekliyorum.
   Gözlerinden öperim.    
                                             Orhan Veli"
 
 Yazdığı şiirlerin bazılarını ilk ona gönderiyor..
 Yeni yazı dediği latin harflerini sadece imzasında kullanıyor,mektuplarını eski yazıyla yazıyor.
 Mektupları aynı zamanda sanat ve edebiyatçılar geçidi gibi,tanıdığım tanımadığım pek çok sanatçının adı geçiyor..
..Kitabı evire çevire okumaya devam...


  Okulumun adı iade edilsin:Yaşasın Polatlı Lisesi!(İade edilene dek geçen 69.gün)