Dün işlerimi bitirip huzurevini gittim..
Gittiğimde ziyaret saati bitmişti;ama kısa bir ziyarete izin verdiler,ben de Sabiha Hanım'ın kapısını tıklattım..
Uzun bir süredir görünmediğim için,haklı olarak, sitemler ederek karşıladı..
Yüksek tansiyon sıkıntısı şimdi de burun kanamaları şekline dönüştüğü için üzgündü..
Biraz yatıştırıcı sözler ettim,biraz oradan buradan konuşarak, zihnini hastalıktan uzaklaştırmaya çalıştım,biraz gülüştük..
Bir saat sonra izin isteyip kalktım..
Yolumun üzerinde dayımın bahçesi var,biraz da ona uğrar,hatırını sorarım diye düşünüyordum..
O da çıkıyormuş..
Yolumuzun üzerindeki bir çöp varilinin yanına konmuş döşek dikkatimizi çekti..
"Aa,koca döşeği çöpe atmışlar!"dedim..
Dayımın tepkisi daha ilginçti..
"Bu evde üç gün önce yaşlı bir teyze öldü.İşte bu yatak da onun yün döşeği..Demek ki insan ölünce yatağı da çöpe atılıyor.Yazık !"
Başka bir şey konuşmadan yürüdük..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder