Görünmezlik Çağı

Yıllar önce izlediğim ve adını ne yazık ki hatırlamadığım bir Burt Lancaster filminde geçmişti o söz:"İhtiyarlığın nesi en kötüdür,bilir misin?Görünmez olmaktır!Evet,insanlar yanından gelir,geçer ama seni görmezler.Görülmeyen bir insan olursun.Aslında artık sen yoksun onlara göre.." Geçen pazar günü mahalle çeşmesinden su almak için giderken gördüğüm teyze beni çağırıp aynı sözü söyleyince içim buruldu. Onu daha önceki gidişlerimden birinde de görmüştüm. O da beni görmüş,kendi kendine de içlenmiş,selam vermeden geçtim diye.. Aslında yaşı benden büyüklerin yanından geçerken mutlaka selam veriyorum,tıpkı rahmetli annemin yaptığı gibi.. Ancak bazen keçiliğim mi tutuyor desem ya da karşımdakinin 'elektriği' mi etkiliyor,bilmiyorum ve başımı eğip geçiyorum,kendime de kızarak.. Bu sefer de onu gördüm aslında,başımı eğip geçecektim ki,seslendi: "Geçen sefer de selam vermeden geçtin,besbelli yaşlanınca bizi kimse görmüyor,diye düşündüm,bu sefer de ben sesleneyim,dedim." Bu söz üzerine durdum elbette,bastonuna dayanarak ağır ağır yaklaştı.Tekrarladı: "Geçen sefer yanımdan geçtin,selam vermeden..Arkandan baktım,hızla uzaklaştın..Besbelli gençlik böyle dedim,arkandan..Ama bu sefer yakaladım!" Selamını memnuniyetle aldığımı,bazen selam verdiğim zaman karşılık alamadığım için,göz göze gelmeden selam vermediğimi ama bana selam verilirse muhakkak selamla karşılık verdiğimi söyledim. Ayak üstü tanıştık. Adı Mürvet'miş.Hemen arkamızdaki apartmanda oturuyormuş.Birlikte yaşadığı kocası evdeymiş.Bir yakınlarına taziye ziyaretine gidiyormuş.Geçen yıl kalça kırığı nedeniyle ameliyat geçirmiş.O nedenle bastonla geziyormuş.Doktoru da kocası da kısa mesafeleri yürümesini istiyorlarmış.O nedenle sık sık yürüyüşe çıkıyormuş. Selam verme bahsine gelince,"Ben kime selam vereceğimi gözünden bilirim,kızım"dedi. Herkesle selamlaşılamayacağını o da kabul ediyor yani.. Yokuşun sonuna kadar birlikte yürüdük."Eve de beklerim."dedi.Vedalaşıp ayrıldık. Ramazan başında bir ziyaret ederim seni Mürvet Teyze,gördükçe de selamlarım,ahbap olduk artık..
 Okulumun adı iade edilsin:Yaşasın Polatlı Lisesi!(İade edilene dek geçen 63.gün)