İlçemizdeki Toprak Mahsulleri Ofisi'nin karşısındaki parkta büyük bir etkinlik şeklinde yapıldı.Milletvekillerinden tutun da seçim için gezen siyasi figürlere kadar herkes oradaydı.
Çiftçilerimizin ise üretici olanları perşembe pazarında çoktan yerlerini almış,pazara gelenlere ürünlerini satmaya başlamışlardı bile..
Günlerini kutlamak da, bizim gibi , tüketici olanlara kaldı..her zamanki gibi cefa onlara, sefa bize...
Kalabalık bir grup için hazırlanan ikramdan yoldan geçenler de dahil herkes payını aldı.
Benim orada bulunma nedenim ise yemek değildi elbette..
Birkaç ay önce öğrencilerimle birlikte belgesel olarak hazırladığım ve her yerde sözünü ettiğim,Kurtuluş Savaşı dönemine dayanan Nazik'in Türküsü'nün öyküsünü, orada toplanan bir avuç köylü teyze ve amcaya anlatmak ve bu konuya dair bilgimi arttırmaktı..
Konuyla ilgili yeni bilgi gelmedi ama konu ilgilerini çekti,dikkatle dinlediler.
Nasıl dinlemesinler ki,konu insanın içini acıtacak cinsten,türkü ise her dinleyişte ağlatacak türden...
Programa Huzurevi'nden de bir grup yaşlıyı getirmişlerdi.Baktım,Tayfur Amca orada,Ali Amca da Sefer Amca da..Sabiha Hanım gelmiş mi diye bakınırken onu da gördüm.Hepsiyle selamlaştık.
Programı dinlemekten çok Huzurevi'nden açık havaya kaçmış okul çocukları halindeydiler.Yemeklerini yedikten sonra da götürüldüler zaten,açık hava safaları kısa sürdü.
Etkinliğin en tatlısı da henüz üç aylık olan ve annesinin çilek kılığında getirdiği bebekti.Aynı masada oturduğumuz teyzelerden birinin torunu imiş.Bana doğru uzatıldığında tuhaf bir oyuncak bebek zannettim önce,sonra farkedip bütün parkı gezdirdim.Gören gözlerini alamıyordu.Çok sevimli,bir lokmada yenmelik bir şeydi.Neyse ki, yamyamlığımıza fırsat kalmadan annesi eve döndü,bebek kurtuldu!
Bir Çiftçiler Günü daha böylece bitti.Bilmem ki hangi sorunları dile getirildi,hangilerine çözüm arandı?
Okulumun adı iade edilsin:Yaşasın Polatlı Lisesi!(İade edilene dek geçen 52.gün)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder