Geçen akşam ilçemizi ziyaret eden Erzurum Devlet Tiyatrosu'ndan Meraki'yi izledik.Moliere'in Hastalık Hastası adlı oyunundan "Tanzimat'ın Moliere'i" Ahmet Vefik Paşa'nın uyarladığı oyun
, 0,
Dün akşam "Meraki"yi izledik.Erzurum Devlet Tiyatrosu ilçemizde turne konuğumuz oldu ve bize çok eğlenerek izlediğimiz bir oyun sundu.
Moliere'in Hastalık Hastası adlı oyunundan( bizim Tanzimat Moliere'i )Ahmet Vefik Paşa'nın uyarladığı bir oyun..
Bir buçuk saat süren tek perdelik oyunda en çok eğlenenler çocuklardı.Attıkları zincirleme kahkahalarla oyuncuları bile keyiflendirdiler.Gerçi oyuncuların kendileri de çok keyif alarak oynuyorlardı.Ama seyircinin keyifle izlemesi,oyunculara sunduğu cömert alkışlar ve kahkahalar onların da keyfini arttırdı sanırım..kısacası birbirimizden memnun ayrıldık..
O halde başlıktaki tuhaflık da nesi..?
Şuraya takıldım:Her seviyeden seyirciye keyifli vakit geçirtirken bir yandan da iyi bir oyun seyrettirme çabasının ince sınırı bazen yönetmeni zorlayabiliyor.Denge bazen eğlence ağırlıklı olurken oyun metni,yazarın derdi, "hafif"leyebiliyor;hatta eğlencenin arkasında gözden kaçabiliyor.Çok eğleniyoruz ama oyun izlemiş olmuyoruz.Elbette yönetmen, "Ben böyle yorumluyorum."deme hakkına sahip ama klasik bir oyun izleme fırsatını bir salonda,canlı izleme fırsatını yılda bir kere bulabilen halkın bir eseri öğrenme fırsatı araya kaynıyor.Zaten televizyonda dizi,yarışma,çeşitli gösteri programlarıyla beyni bombardımana uğrayan insanlar bir oyunu duruluğu içinde izlemenin de güzel olduğunu görmeliler..Hele de Devlet Tiyatrosunun bir oyunu en iyi şekliyle sunacağı beklentisi içinde olanların uğradığı şaşkınlık da ayrı bir konu..Yani oyunu bir televizyon eğlencesine dönüştürerek mi sunalım yoksa oyunun içindeki eğlenceyle yetinip halka bilmediği bir dünya mı sunalım?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder