Bir Yanımız Bahar Bahçe

Her an yeni bir haberle sarsılan memleketimizde en çok sarsan haber şehitlerimiz elbette.. Her birinin haberini duydukça ailelerinden biri gibi ( kocaman bir Türkiye ailesinin fertleri değil miyiz hepimiz zaten?)yürekten üzülüyoruz.. Hele Şehitler Haftası ve Çanakkale Zaferi'ni Anma Haftası'nda konu daha bir duygulu hale geliyor.. Dün şehir mezarlığındaki şehitliğin ziyaretçileri çoktu.. Çokmuş.. Öğleden sonra mezarlık ziyaretinde gördüm.. Her birinin mezarlarına üçer beşer kırmızı karanfil bırakılmıştı.. Bugün yerel haberleri okuyunca gördüm.. İlçemizdeki bir süpermarketin şehitliğe ziyaretinin hediyeleri imiş.. İlk defa tanık olduğumu bir uygulama.. Umarım daha büyük etkinliklerde devamı gelir.. Çünkü şehitlik her anma yıldönümü öncesi temizlenir,bakımı yapılırdı.. Bu sene bu yapılmadı ne yazık ki.. İlgililer unuttu,görevliler yapmadı ve iki gün sonra solup çöp olacak kanfillerle mezarlar üzerlerindeki ayların tozu, üstlerindeki çamlardan yağmur gibi yağan çam iğneleri,kırık bayrak direkleri,kenarından köşesinden sıvaları dökülüp düşen mermerleri ile olağan görüntülerine devam edecekler.. Buraya koyduğum fotoğraf internette yer alan bir fotoğraf.. Şehrimizin şehitliğinin görüntüsü değil..

Bizim şehitliğimizde bayrak direğinin hemen arkasında kalender bir badem ağacı var.. Şehirdeki bütün badem ağaçları gibi o da çiçeklendi.. Bütün cömertliği ile bu bakımsızlığın önüne bir perde çekiyor kokusu ve pembe çiçekleriyle.. Şehit mezarlarının üzerindeki daha önce ailelerinin diktiği nergisler,sümbüller,laleler açmaya hazırlanıyor yavaştan.. Şehrin her tarafındaki bahçelerde olduğu gibi.. Hele yolumun üzerinde bir badem ağacı var.. Gelin gibi donandı..

Bahar geliyor çiçekleri,kokularıyla.. Hayat devam ediyor bütün canlılığıyla ve umursamazlığıyla..