Bugün 10 Nisan
Kederle doluyor insan
Bugün itibariyle annemin sesini duyamadan geçen 1095. gün..
Ya da kendisinden 25 sene evvel vefat eden babama kavuştuğu 1095. gün..mü demeli..
Şimdi dışarıda kar rüzgarda savrula savrula atıştırıyor;arada rüzgarın ıslığı dışarıdaki ayazı hatırlatıyor.
Üç yıl önce de böyleydi,uzun süren karlı bir kışın ardından, son soluğunu verdiği gün de hava yine ayaz,yine karlıydı..asıl ayaz ise yüreklerde...
Dün sabah babamla ikisinin mezarlarına uğradım,üstleri rengarenk çiçeklerle donanmış,atıştıran kar altında her zamanki sessizliklerine bürünmüşlerdi.
Dua etmekten,onları tanıyan birini gördükçe anmaktan başka bir şey yapamadan, her günü onlara tekrar kavuşana dek geçen birer oyalanma süreci olarak anlamlandırabildiğim 1095.gün..
Uzun lafın kısası, bugün annemin son nefesini verdiği andan sonra geçen 3.yıl da bitti.Daha kaç yıl kaç gün böyle sayarak geçecek bilmiyorum...bildiğim "Uzak ve mai gölgeli o beldeden uzak kalarak bu nefy ü hicre müebbet bu yerde mahkumuz !"
Işıklar içinde olun annem ve babam !Tekrar görüşmek nasip olur inşallah !
Okulumun adı iade edilsin:Yaşasın Polatlı Lisesi !(İade edilene dek geçen 16.gün)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder